بررسی تغییرات جمعیت پروتوزوآ در شکمبه گوسفند و تأثیرآن بر روی استفاده از جیره‌های مختلف

به منظور بررسی اثر حذف پروتوزوآی موجود در شکمبه و تأثیر آن بر روی استفاده از جیره‌های مختلف، آزمایشی با 6 تیمار و 4 تکرار بر روی بره‌های بومی انجام گرفت. برای عمل پروتوزوآزدایی شکمبه بره‌های تحت آزمون، از ماده شیمیایی دی اکتیل سدیم سولفوسوکسینیت استفاده شد. تأثیر حذف پروتوزوآی موجود در شکمبه بر روی قابلیت هضم جیره‌های مصرفی با استفاده از 3 نوع جیره شامل پروتئینی، الیافی و چربی افزوده شده، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که اضافه وزن روزانه، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل خوراک مصرفی در بین گروه پروتوزوآزداشده و گروه شاهد و همچنین برای سه جیره تحت آزمون دارای اختلاف معنی‌داری نشد (05/0P) که نشان دهنده واکنش متفاوت بره‌های پروتوزوآ زدا شده به هنگام مصرف جیره‌های مختلف است. نتایج بدست آمده در ارتباط با فراسنجه‌های خونی نشان داد که پروتوزوآ‌‌زدائی سبب کاهش معنی‌دار کلسترول و افزایش اوره در این گروه شده است (05/0>P). قابلیت هضم مواد مغذی نیز در مورد عصاره اتری و پروتئین خام مصرفی تغییرات معنی داری را بین دو گروه پروتوزوآزداشده و شاهد نشان داد (05/0>P). بطور کلی با استفاده از اطلاعات پژوهش حاضر می‌توان چنین نتیجه‌گیری نمود که تأثیرات پروتوزوآزدایی شکمبه بره‌ها در مقایسه با گروه شاهد به هنگام استفاده از جیره‌های غذایی متفاوت، متغییر است. زیرا الگوی تخمیر شکمبه‌ای حیوان پروتوزوآزداشده در بهره‌برداری از مواد خوراکی، متفاوت می‌باشد.